Τα χωριά των ελληνικών νησιών το φθινόπωρο ντύνονται με απαλές αποχρώσεις και αποπνέουν μια γαλήνια ατμόσφαιρα, μακριά από την πολυκοσμία του καλοκαιριού. Το φθινόπωρο είναι μια αφορμή για να ανακαλύψουμε (ή να επισκεφθούμε ξανά) κάποιο από τα πανέμορφα ελληνικά νησιά σε μια πιο ήρεμη και αυθεντική εποχή του χρόνου.
Μαίνητες, Άνδρος
Η κοντινή στην Αττική, αρχοντική Άνδρος, αποτελεί ιδανικό προορισμό ακόμα και για μια εκδρομή που θα αποφασιστεί την τελευταία στιγμή. Εδώ θα αναφερθούμε στο πιο πράσινο πρόσωπό της. Περίπου δεκαπέντε λεπτά με το αυτοκίνητο από τη Χώρα της Άνδρου βρίσκεται ένα μικρό χωριό, γεμάτο τρεχούμενα νερά, αιωνόβια πλατάνια και καρυδιές. Ένα σχεδόν ονειρικό σκηνικό, αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για Κυκλαδονήσι.
Άνδρος/Photo: Shutterstock

Άνδρος/Photo: Unsplash
Καρυά, Λευκάδα
Ίσως περισσότερο από κάθε άλλο ελληνικό νησί, η Λευκάδα είναι συνυφασμένη με την έννοια των «υπέροχων παραλιών». Οπότε η πρώτη μας επίσκεψη στην Καρυά, μετά από κάτι λιγότερο από μισή ώρα οδήγησης από την πόλη της Λευκάδας, ήταν μία πραγματικά αποκαλυπτική εμπειρία. Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο περίπου 500 μέτρων και περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση. Η βόλτα στην Καρυά μια φθινοπωρινή μέρα είναι μια εξαιρετικά χαλαρωτική εμπειρία, καθώς τα πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπές και οι πολλές καλαίσθητες εκκλησίες γεμίζουν το βλέμμα. Σημείο αναφοράς του χωριού είναι φυσικά η πλατεία με τα μεγάλα πλατάνια, τα καφενεία και τις ταβέρνες.
Αν βρεθείτε εδώ φθινόπωρο ή χειμώνα, είναι η ιδανική εποχή για να δοκιμάσετε το παραδοσιακό προϊόν της Καρυάς, τα λαθύρια (γνωστά και ως λαθούρια), ένα όσπριο που καλλιεργείται εδώ και αιώνες στον κάμπο του χωριού. Ακόμη πιο εμβληματική, ωστόσο, είναι η παράδοση της Καρυάς στα περίτεχνα κεντήματα, καθώς το λευκαδίτικο κεφαλοχώρι υπήρξε φημισμένο σε όλη τη χώρα για την τεχνική της Καρσάνικης Βελονιάς, η οποία εκτελείται με το ένα χέρι.
Απείρανθος, Νάξος/Photo: Shutterstock

Απείρανθος/Photo: Shutterstock
Απείρανθος, Νάξος
Εξίσου φημισμένη με την «παραλιακή» Νάξο είναι και η γεωργική και κτηνοτροφική της πλευρά. Οι πατάτες, τα τυριά και τα κρέατα του νησιού είναι ξακουστά και αγαπητά σε όλη τη χώρα. Για εμάς, το καλύτερο μέρος για να τα απολαύσετε το φθινόπωρο είναι η Απείρανθος. Το «μαρμάρινο χωριό», σε υψόμετρο περίπου 600 μέτρων, ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του, καθώς διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την όψη που είχε την περίοδο της Ενετοκρατίας. Το μάρμαρο εδώ δεν χρησιμοποιήθηκε μόνο για να χτιστούν κτίρια, αλλά και για να στρωθούν τα υπέροχα καλντερίμια.
Ξεχωρίζει επίσης για τον ιδιότυπο πολιτιστικό χαρακτήρα του. Διαθέτει πέντε μουσεία, μία από τις σημαντικότερες βιβλιοθήκες των Κυκλάδων και ένα τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, το οποίο σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες αποδίδεται στην κρητική, σφακιανή και ανωγειανή καταγωγή των παλαιότερων κατοίκων του. Ακόμα κι αν αυτή η θεωρία δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθεί, το βέβαιο είναι ότι στα γλέντια της Απειράνθου αντηχούν συχνά κρητικές λύρες, ενώ ευδοκιμούν και οι μαντινάδες, τις οποίες εδώ ονομάζουν «κοτσάκια».


Πυργί Χίου/Photo: Shutterstock

Πυργί/Photo: Shutterstock
Πυργί, Χίος
Το πανέμορφο μεσαιωνικό χωριό της νότιας Χίου, περίπου 25 χιλιόμετρα νότια της πόλης του νησιού, είναι μια κατηγορία από μόνο του. Τη σημερινή του μορφή το χωριό την απέκτησε τον 13ο αιώνα, όταν οι κατακτητές της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Γένοβας συγκέντρωσαν τους παλαιότερους διασκορπισμένους βυζαντινούς οικισμούς για να τους προστατεύσουν από τις πειρατικές επιθέσεις και, κυρίως, για να πετύχουν καλύτερη οργάνωση και εκμετάλλευση της μαστιχοπαραγωγής. Το Πυργί ονομάστηκε έτσι από τον μεγάλο και ψηλό πύργο του, γύρω από τον οποίο χτίστηκε το σημερινό χωριό. Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι η διακόσμηση των οικοδομημάτων, που δεν συναντάται πουθενά αλλού στην Ελλάδα: τα περίφημα ξυστά, γεωμετρικά σχέδια που κοσμούν τις προσόψεις των σπιτιών.

Λεύκες, Πάρος/Photo: Νίκος Κόκκας

Λεύκες/Photo: Νίκος Κόκκας
Λεύκες, Πάρος
Σε απόσταση 11 χιλιομέτρων από την Παροικιά βρίσκονται οι Λεύκες, η παλαιότερη πρωτεύουσα της Πάρου. Όποια εποχή κι αν βρεθείτε εδώ, σε όποιο σημείο του χωριού κι αν καθίσετε, θα βρείτε κάτι να θαυμάσετε. Οι Λεύκες είναι χτισμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε όπου κι αν σταθείτε να έχετε εξαιρετική θέα προς το Αιγαίο Πέλαγος και τη Νάξο ή προς το ίδιο το πανέμορφο χωριό, με τους καλοδιατηρημένους ανεμόμυλους, από τους παλαιότερους των Κυκλάδων.

Αίνος/Photo: Arctic Owl

Αργοστόλι/Photo: The Arctic Owl
Καμιναράτα, Κεφαλονιά
Tο τελευταίο χωριό αυτού του αφιερώματος είναι και το λιγότερο γνωστό. Οι παραλίες της Κεφαλονιάς είναι διάσημες σε όλο τον κόσμο, όμως αυτό δεν σημαίνει πως λείπει και το όμορφο ημιορεινό της κομμάτι. Σε υψόμετρο περίπου 360 μέτρων και σε απόσταση περίπου 15 λεπτών από το Ληξούρι, βρίσκονται τα Καμιναράτα.
Η γύρω περιοχή είναι φυτεμένη με ελιές, πεύκα και καρυδιές και, σε συνδυασμό με τις κόκκινες στέγες των σπιτιών, συνθέτει ένα πολύχρωμο τοπίο. Αξίζει να έρθετε εδώ και να απολαύσετε τον καφέ σας λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Αξίζει επίσης να επισκεφθείτε το παλιό ελαιοτριβείο του χωριού, που έχει μετατραπεί σε λαογραφικό μουσείο, όπως και τη Μονή Κηπουραίων, λίγο έξω από το χωριό, χτισμένη στην άκρη ενός εντυπωσιακού ακρωτηρίου.