Κάπου μέσα σου ξέρεις ότι δεν είσαι εντελώς αρνητικός στην αγάπη. Είσαι απλώς… επιφυλακτικός. Και αυτό δεν είναι κακό, ειδικά αν έχεις πληγωθεί στο παρελθόν. Το πρόβλημα ξεκινά όταν η επιφύλαξη μετατρέπεται σε άρνηση, η άρνηση σε γενίκευση, και το χιούμορ σου αρχίζει να φλερτάρει επικίνδυνα με την πίκρα. Τότε, ενώ πιστεύεις ότι προστατεύεσαι, στην πραγματικότητα μένεις απ’ έξω: από τις εμπειρίες, τις γνωριμίες, ακόμα και από την αγκαλιά που ίσως επιθυμείς πιο πολύ απ’ όσο παραδέχεσαι. Και όσο το αρνείσαι, τόσο πιο βαθιά παγιώνεται αυτό το μοτίβο.
Δεν Είσαι Ρεαλιστής – Απλά έχεις κλειδώσει την πόρτα από μέσα
Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι απλώς προσγειωμένος και δεν «τσιμπάς» εύκολα, αλλά όταν λες φράσεις όπως «όλοι είναι ίδιοι» ή «δεν υπάρχουν άνθρωποι της προκοπής», τότε δεν είσαι ρεαλιστής, είσαι εγκλωβισμένος μέσα σε ένα αφήγημα που έχεις φτιάξει για να προστατευτείς. Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη και ενδιαφέρουσα από τις ατάκες που χρησιμοποιείς για να αποφύγεις να ξαναδοκιμάσεις. Δεν χρειάζεται να ξανακαείς για να αλλάξεις γνώμη, αρκεί να παραδεχτείς ότι αυτό το αφήγημα σε κρατάει πίσω.
Αντί να εστιάζεις στο τι πήγε στραβά, προσπάθησε να αναρωτηθείς τι θέλεις να πάει σωστά. Η αγάπη δεν χρειάζεται φούξια καρδούλες και ροζ φίλτρα. Χρειάζεται απλώς ειλικρίνεια. Και αυτή η ειλικρίνεια ξεκινάει από εσένα.
7 Τρόποι που ο Κυνισμός σε Κρατάει Μακριά από τον Έρωτα
- Κλείνεσαι σε ό,τι καινούριο: Απορρίπτεις προσκλήσεις, εφαρμογές γνωριμιών, νέες γνωριμίες γιατί “δεν βγάζουν πουθενά”. Μα αν δεν το δοκιμάσεις, πώς θα ξέρεις;
- Γενικεύεις με βάση τα παλιά: Δεν είναι όλοι ίδιοι. Οι προηγούμενοι που σε απογοήτευσαν δεν είναι εκπρόσωποι ολόκληρου φύλου.
- Έχεις τόσο υψηλές απαιτήσεις που δεν ικανοποιείσαι ποτέ: Κανείς δεν τσεκάρει όλα τα κουτάκια. Ψάχνεις για άνθρωπο, όχι για project διαρκείας.
- Σκέφτεσαι μόνο τι δεν θέλεις: Όσο πιο πολύ φοβάσαι να μην ξαναπληγωθείς, τόσο πιο πολύ μαγνητίζεις αυτό που αποφεύγεις.
- Απωθείς το θετικό και το αισιόδοξο: Όταν γκρινιάζεις για τα πάντα, δεν αφήνεις χώρο για να συμβεί κάτι όμορφο. Ακόμα κι αν είναι κάτι απλό.
- Είσαι σαρκαστικός αντί για ειλικρινής: Το χιούμορ είναι υπέροχο, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει το «νιώθω», το «φοβάμαι», το «θέλω».
- Προστατεύεσαι τόσο, που δεν αγαπάς: Ο κυνισμός σου είναι η ασπίδα σου. Αλλά δεν γίνεται να αγαπήσεις με το σπαθί στο χέρι. Χρειάζεται να αφήσεις το χέρι σου ελεύθερο να πιαστεί από κάποιο άλλο.
Κυνικός λόγω συνήθειας ή φόβου;
Έχεις συνηθίσει να μη δίνεις ευκαιρίες, να βλέπεις το δράμα πριν ξεκινήσει η ταινία, να φιλτράρεις τα πάντα με χιούμορ για να μην αποκαλυφθείς. Μόνο που όσο μένεις σ’ αυτή τη θέση, γίνεσαι απλώς θεατής της δικής σου ζωής. Η αλλαγή δεν σημαίνει ότι θα γίνεις αφελής. Σημαίνει ότι θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να κάνει χώρο για κάτι αληθινό. Κάτι που δεν έρχεται ουρανοκατέβατο, αλλά χτίζεται. Σταδιακά, με προσπάθεια, με ζεστασιά και – ναι – με λίγο ρίσκο.
Μπορεί να μην βρεις αμέσως αυτό που θες, αλλά αν δεν αρχίσεις να το ψάχνεις με διαφορετικό βλέμμα, θα συνεχίσεις να βρίσκεις αυτό που ήδη ξέρεις.
Αν δεν αλλάξεις οπτική, θα βλέπεις πάντα τα ίδια
Η αγάπη δεν είναι για τους «αφελείς», είναι για εκείνους που τολμούν να νιώσουν. Και το να νιώσεις δεν είναι αδυναμία. Είναι δύναμη. Το να δείξεις τον εαυτό σου και να πεις «είμαι εδώ, ακόμα κι αν φοβάμαι» είναι πράξη θάρρους.
Αν κουράστηκες να είσαι θεατής, κατέβα απ’ τις κερκίδες. Η ζωή δεν γράφεται στα σχόλια που κάνεις για τους άλλους. Γράφεται στις φορές που είπες «ναι», ενώ η καρδιά σου έλεγε «πρόσεχε».
Αν νιώθεις ότι ήρθε η στιγμή να σταματήσεις να αυτοσαμποτάρεσαι, τότε είσαι ήδη στον σωστό δρόμο.
