Ο Αλμέιδα κέρδισε με την δική του ΑΕΚ το δύσκολο στοίχημα
Η ΑΕΚ με αρκετές αλλαγές στην ενδεκάδα, νίκησε εύκολα τον ΠΑΣ με 2-0. Στην κατάσταση που βρίσκονται οι δύο ομάδες και σε μονό εντός έδρας παιχνίδι, η λογική έλεγε πως η Ένωση θα καταφέρει να επικρατήσει. Το σημαντικό όμως δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά ο τρόπος που έρχεται.
Εδώ και πολλά χρόνια η ΑΕΚ ήταν μία ομάδα που άρχισε τη σεζόν με μικρότερο μπάτζετ από τον ανταγωνισμό για τον στόχο που έθετε. Τέτοια εποχή τα προηγούμενα χρόνια η ΑΕΚ είχε προλάβει να αποτύχει.
Για έναν περίεργο λόγο κάθε χρόνο ως στόχος της ομάδας έμπαινε η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Έμπαινε αυτός ο στόχος χωρίς να έχει δημιουργηθεί τίποτα ικανό να τον υποστηρίξει και ήταν μοιραία η αποτυχία.
Με εξαίρεση την χρονιά που η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα, (σε μία σεζόν που για διάφορους λόγους ο πήχης των βαθμών που χρειάστηκε για να κατακτηθεί ο τίτλος πήγε πολύ χαμηλά) από το 2015, όταν και επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία, η χρονιά είχε τελειώσει πάνω κάτω τέτοια εποχή.
Ο προπονητής είτε είχε αντικατασταθεί είτε είχε προλάβει να αποδομηθεί. Είχα βαρεθεί να γράφω, πως το λάθος που γίνεται στην ΑΕΚ είναι πως βάζουν στόχους δίχως να έχουν δημιουργηθεί οι βάσεις για να είναι εφικτό να τους κατακτήσουν.
Πρώτα κάνεις ομάδα που να υπηρετεί ένα συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό σχέδιο και μετά βάζεις στόχους. Δεν γίνεται να έχεις πολύ μικρότερο μπάτζετ από τον ανταγωνισμό, να μην έχεις συγκεκριμένη ποδοσφαιρική φιλοσοφία και να βάζεις υψηλούς στόχους.
Επιθετικό ποδόσφαιρο με καρδιά
Είναι δεδομένο πως η διοίκηση της ΑΕΚ είχε ως απόλυτη προτεραιότητα τη δημιουργία του γηπέδου και εφέτος που κατάφερε να γίνει το όνειρο πραγματικότητα, ήταν έτοιμη να δημιουργήσει και ένα πιο ανταγωνιστικό ρόστερ.
Για να παίξεις επιθετικό ποδόσφαιρο, χρειάζεσαι και καλούς παίκτες, θες όμως και προπονητή να θέλει και να ξέρει να το διδάξει. Ο Αλμέιδα έδειξε από νωρίς πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να περάσει στην ομάδα την ποδοσφαιρική νοοτροπία που της ταιριάζει, το ποδόσφαιρο που έψαχνε χρόνια.
Ο Λυμπερόπουλος ήταν ο μόνος που έψαξε για έναν επιθετικογενή προπονητή, όμως έκανε το λάθος να βρει έναν άνθρωπο που το ποδόσφαιρο του δεν είχε ψυχή και δεν είχε και επιτυχίες, με αποτέλεσμα ο Καρντόσο να απολυθεί μετά τα πρώτα παιχνίδια της σεζόν.
Ο Αλμέιδα με την φιλοσοφία του κατέκτησε τα πάντα στο Μεξικό. Αποδείχθηκε γρήγορα πως διαθέτει τον ιδανικό συνδυασμό για να πετύχει στην χώρα μας. Διδάσκει επιθετικό ποδόσφαιρο με καρδιά.
Είναι ένας άνθρωπος γεμάτος πάθος, ταμπεραμέντο, που ξέρει να δημιουργεί χημεία με τους ποδοσφαιριστές του και όλα αυτά τα συνδυάζει με μία σύγχρονη ποδοσφαιρική λογική και προχωρημένες ιδέες.
Απέδειξε πως δεν έχει συμπλέγματα
Επιβεβαίωσε ήδη πως ως άνθρωπος είναι ευέλικτος, δεν έχει κόμπλεξ. Γιατί όταν έχεις φρέσκες ιδέες, όταν θες να δοκιμάσεις πράγματα, κάποια θα σου βγουν και κάποια όχι.
Όταν ήρθε στην ΑΕΚ, σε μία ομάδα που η αδυναμία της είναι στα άκρα, σκέφτηκε να παίξει με τρεις στην άμυνα και να δώσει τις πλευρές στους Τσούμπερ, Άμραμπατ και τον Γιόνσον πιο ψηλά από τους τρεις στόπερ και τον Σιμάνσκι. Ήταν ένα πλάνο που ο Αλμέιδα πίστευε πως μπορεί να κάνει πιο επιθετική την ΑΕΚ με τους Τζούμπερ – Άμραμπατ στις πλευρές και την αποτελεσματικότητα του Πινέδα που έπαιζε πολύ ψηλά. Στην πράξη ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.