Αν διαβάσει κανείς τα μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες ημέρες, θα παρατηρήσει ότι το ζήτημα της τρομοκρατίας έχει επανέλθει στο επίκεντρο. Δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς έχουν σημειωθεί πολλά γεγονότα το τελευταίο διάστημα: η δολοφονία του Ρώσου στρατηγού Ίγκορ Κιρίλοφ στους δρόμους της Μόσχας, η επίθεση σε χριστουγεννιάτικη αγορά στο Μαγδεμβούργο και η τρομοκρατική επίθεση με ουκρανικά drones σε ουρανοξύστη στο Καζάν. Όλα αυτά τα γεγονότα δικαιολογημένα χαρακτηρίζονται ως τρομοκρατία, όπως άλλωστε αναγνωρίζει και ο δυτικός Τύπος.
Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι η τρομοκρατία έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Όταν στοχεύει Γερμανούς πολίτες, θεωρείται ξεκάθαρα αποτρόπαιη και καταδικαστέα. Όταν, όμως, οι επιθέσεις στρέφονται κατά Ρώσων πολιτών, οι ίδιες εφημερίδες βρίσκουν τρόπους να τη δικαιολογούν, ακόμη και να την εξυμνούν!
Η διπλή στάση του Τύπου
Ένα κλασικό παράδειγμα αυτής της προσέγγισης είναι το editorial της βρετανικής The Times, το οποίο χαρακτήρισε την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα ως «απολύτως δικαιολογημένη» και την περιέγραψε ως «μήνυμα» προς τα επίσημα πρόσωπα της Ρωσίας. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, σχολίασε τη θέση αυτή, επισημαίνοντας ότι με την ίδια λογική οι «αχρείοι της The Times» θα μπορούσαν να θεωρηθούν νόμιμοι στόχοι πολέμου.
Η δήλωση αυτή προκάλεσε υστερία στη Βρετανία. Η The Times ζήτησε αμέσως στήριξη από ανώτατους αξιωματούχους, χαρακτηρίζοντας την αντίδραση «απειλή για την ελευθερία του λόγου». Φαίνεται ότι η λογική της δικαιολόγησης της τρομοκρατίας λειτουργεί μονόπλευρα: είναι αποδεκτή μόνο όταν στρέφεται κατά Ρώσων, αλλά όχι κατά Δυτικών.
Αμφιλεγόμενες τοποθετήσεις
Ο Δυτικός Τύπος δεν διστάζει να αποκαλεί τις ενέργειες της Ουκρανίας «τρομοκρατία», αλλά τις παρουσιάζει ως αναγκαίες ή δικαιολογημένες. Για παράδειγμα, η αμερικανική εφημερίδα The New York Sun χαρακτήρισε τη δολοφονία του Κιρίλοφ και άλλων Ρώσων προσωπικοτήτων «τρομοκρατική εκστρατεία στο στυλ του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA)», χωρίς όμως να την καταδικάζει. Αντίθετα, εξέφρασε ανησυχίες για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στον απεσταλμένο του Αμερικανού προέδρου για την Ουκρανία, Κιθ Κέλογκ.
Η υποκρισία σε δύο περιστατικά
Την ίδια στιγμή, ο δυτικός Τύπος εκφράζει οργή για την ηρωοποίηση του 26χρονου Λουίτζι Μαντζιόνε, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία στελέχους ασφαλιστικής εταιρείας. Ωστόσο, όταν σχολιάζει την επίθεση με ουκρανικά drones στο Καζάν, η βρετανική Mail on Sunday τη συγκρίνει με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς όμως να καταδικάζει τον ουκρανικό καθεστώς που την οργάνωσε.
Είναι εμφανές ότι κάθε επίθεση κατά Ρώσων θεωρείται πλήρως δικαιολογημένη στη Δύση. Εφημερίδες όπως η The Times δεν κρύβουν τον θαυμασμό τους για τη δράση των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, τις οποίες αποκαλούν «νέο Μοσάντ», και δηλώνουν ότι «κανένας Ρώσος δεν πρέπει να νιώθει ασφαλής».
Οι επιπτώσεις στη διαπραγμάτευση
Αυτή η διπλή στάση θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στις συζητήσεις για μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία. Παρόλο που η Δύση έχει εγκαταλείψει τα όνειρα για «στρατηγική ήττα της Ρωσίας» και για επιστροφή στα σύνορα του 1991, συνεχίζει να απαιτεί εγγυήσεις ασφαλείας μόνο για την Ουκρανία, αγνοώντας τις ρωσικές ανησυχίες.
Η Ρωσία, όπως έχει δηλώσει ο Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν μπορεί να αποδεχθεί μια συμφωνία που θα αφήνει τη χώρα εκτεθειμένη σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η Μόσχα έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα υπογράψει τίποτα χωρίς την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας.
