Όμως, ένα τέτοιο σενάριο είναι πολύ μακριά.
Δεδομένης της φθοράς και φυσικά της αναδιάταξης που θα προκύψει στο ΠΑΣΟΚ, η αυτοδυναμία της ΝΔ θα είναι ένα πολύ δύσκολο εώς απίθανο σενάριο.
Πόσο μάλλον, όταν γνωρίζουμε ότι για να ευδοκιμήσουν όλα αυτά που θέλει να πετύχει το Μαξίμου (δηλαδή την οριακή αυτοδυναμία) χρειάζονται διπλές εκλογές για να ισχύσει ο καινούριος νόμος…
Θέλει να κατεβάσει τον πήχη της αυτοδυναμίας
Έτσι λοιπόν, βγάζοντας από τη μέση το απίθανο σενάριο της αυτοδυναμίας, την οποία όπως μαθαίνουμε, θέλει το Μαξίμου να την φέρει στο 34% και παράλληλα να δώσει ένα νέο μπόνους στο πρώτο κόμμα, προχωράμε στα δύο πιο δυνατά σενάρια που θα συμβούν το 2027.
Το σενάριο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής
Πρώτο σενάριο: Η ΝΔ δεν καταφέρνει να βγει από το σπιράλ φθοράς και βγάζει ένα ποσοστό κάτω από 30%.
Θα πρέπει να κάνει συγκυβέρνηση με κάποιο κόμμα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για λόγους αρχής θα προτιμήσει να απευθυνθεί πρώτα στο ΠΑΣΟΚ το οποίο τού είναι πιο οικείο.
Το ΠΑΣΟΚ θα αποφύγει για αρχή μια τέτοια συγκυβέρνηση γιατί δεν το συμφέρει.
Θα προτείνουν να συμμαχήσει η ΝΔ με ένα δεξιό κόμμα.
Όμως, αν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ βρεθεί για παράδειγμα η Άννα Διαμαντοπούλου τότε θα συγκυβερνήσει με τη ΝΔ υπό όρους.
Πρώτος και απαράβατος όρος είναι να μην είναι ο Κ. Μητσοτάκης Πρωθυπουργός.
Είναι λογικό.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα συμφωνήσουν να είναι ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Ποιος θα είναι αυτός;
Ακούγονται πολλά ονόματα, κάποια ήταν και παλαιότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και έχουν μία διακομματική αποδοχή.
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να είναι ξανά Πρωθυπουργός. Δεν θα θέλει.
Θα πάει σε ευρωπαϊκή θέση και δεν θα θέλει να πιστωθεί μία τέτοια συγκυβέρνηση που τα αποτελέσματά της θα είναι αμφίβολα…
Το σενάριο δεξιάς συγκυβέρνησης υπό τον Νίκο Δένδια
Δεύτερο σενάριο: Η ΝΔ και πάλι δεν συγκεντρώνει ένα ποσοστό ικανό για να της δώσει αυτοδυναμία ούτε σε δεύτερες εκλογές.
Το ΠΑΣΟΚ αρνείται πεισματικά να συναινέσει σε μία συγκυβέρνηση και τότε αναγκαστικά η ΝΔ στρέφεται στα δεξιά της.
Τα δεξιά κόμματα τα οποία είναι πιο εύκολο να συνεργαστούν με τη ΝΔ είναι η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου και ίσως η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου.
Βγάζουμε απ’ έξω τη ΝΙΚΗ του Νατσιού που ίσως να μην καταφέρει να ξαναμπεί στην Βουλή λόγω μία πιθανής αύξησης του ποσοστού στο 5% για την είσοδο στην Βουλή.
Η Λατινοπούλου αλλά και ο Βελόπουλος δεν θα συνεργαστούν με τη ΝΔ και θα βάλουν σκληρούς όρους.
Ένας από αυτούς- που φαίνεται απαράβατος- είναι να βγει από το κάδρο ο Κ. Μητσοτάκης- και να μπει ένας Πρωθυπουργός με δεξιό πρόσημο.
Μία λύση που ακούγεται πολύ στα δημοσιογραφικά στέκια είναι αυτή του Νίκου Δένδια, ο οποίος έχει απορρίψει την Προεδρία της Δημοκρατίας και θέλει ένα πιο σημαντικό ρόλο.
Με Δένδια Πρωθυπουργό και Λατινοπούλου στην συγκυβέρνηση, θα έχουμε μία δεξιά κυβέρνηση ίσως την πιο δεξιά της μεταπολίτευσης.
Μαζί τους θα συνασπιστούν αρκετοί σημερινοί υπουργοί και υφυπουργοί ενώ στελέχη που προέρχονται από το Ποτάμι – ΠΑΣΟΚ θα μπουν σε δεύτερη μοίρα.
Αυξάνεται το πολιτικό ρίσκο στην χώρα
Όποιο σενάριο και να επικρατήσει, το πολιτικό ρίσκο στην Ελλάδα θα είναι γεγονός.
Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι οι συγκυβερνήσεις είναι θνησιγενείς και κρέμονται από μία λεπτή κλωστή.
Το σίγουρο είναι ότι το επόμενο διάστημα μέχρι τις εκλογές θα δούμε τα εξής:
Τη κυβέρνηση να προσπαθεί να κάνει πολιτική διαχείριση του χρόνου και του κόστους, να χρησιμοποιεί την προεδρική εκλογή και την συνταγματική αναθεώρηση για να κερδίσει πόντους κάνοντας την λεγόμενη δεξιά στροφή.
Το ΠΑΣΟΚ θα ξεκινήσει, με οποιονδήποτε αρχηγό, να κάνει σκληρή αντιπολίτευση στη ΝΔ για να μπορέσει να αυξήσει τα ποσοστά του ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ εάν επικρατήσει ο Κασσελάκης στις εσωκομματικές εκλογές, είναι σίγουρο ότι οι 87 και η Νέα Αριστερά ή θα δημιουργήσουν ένα νέο κόμμα ή θα συμμαχήσουν με άλλο κόμμα (πιθανόν με το ΠΑΣΟΚ).
Η πολυδιάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ευνοεί το ΠΑΣΟΚ που θα γίνει η αξιωματική αντιπολίτευση της κυβέρνησης ενώ και η πατριωτική δεξιά θα είναι, επίσης, πολύ σκληρή αφού πλέον υπάρχει το έδαφος για περαιτέρω ανάπτυξη.