Μια συνεχιζόμενη προδοσία εναντια στην ελληνικη κοινωνια
Μια απαξιωση του ελληνικου ιδεωδους
παραχωρεις εθνικη κυριαρχια οπως σου πουν Ηπα ΕΕ
διοριζεις τους κομματικους σου κ γινεσαι νο 1 πολιτικο ονομα
Το μίσος τους για την Ελλάδα…και το χρήμα…
Η απόλυτη υποτέλεια στην Ουάσιγκτον.
Δεν πρέπει να ξενίζει, λοιπόν, το ότι στο τέλος εκείνου του στραβού δρόμου που είχαμε πάρει καιροφυλακτούσε η κρίση που ξέσπασε προς το τέλος του 2008 και προκάλεσε το τσουνάμι της εθνικής κρίσης που διήρκεσε, κατά τη γνώμη μου, μία ολόκληρη δεκαπενταετία. Σήμερα, μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, πατάμε σε πιο στέρεο και ασφαλές έδαφος και μπορούμε να κοιτάμε προς το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία, αλλά το ερώτημα είναι τι έχουμε μάθει από τη συσσωρευμένη εμπειρία των πέντε προηγούμενων δεκαετιών. Όπως και με τους ανθρώπους, είναι κάποιοι που μαθαίνουν από τα παθήματά τους και αλλάζουν, ενώ άλλοι δεν παίρνουν κανένα μάθημα και παθαίνουν τα ίδια. Το μέλλον θα δείξει με ποια κατηγορία ανθρώπων μοιάζουμε ως χώρα.
Μπορούμε να σκεφτούμε ολόκληρη τη Μεταπολίτευση ως μια αρένα συνεχούς μάχης μεταξύ των δύο μεγάλων πολιτικών στρατοπέδων, καθένα από τα οποία περιλαμβάνει τόσο αριστερούς όσο και δεξιούς μονομάχους.
— Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία είναι ισχυρότερη από ποτέ;
Αναμφίβολα ναι, αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι, μόλις λίγα χρόνια πριν, η δημοκρατία μας κινδύνευσε σοβαρά από οικονομική πτώχευση, από την επικράτηση του λαϊκισμού και την άνοδο του νεοναζισμού, με έξοδο από την Ευρωζώνη, από την πολιτική πόλωση και τον διαχωρισμό της κοινωνίας σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Τώρα πια όλοι οι παραπάνω κίνδυνοι έχουν περάσει και η Ελλάδα, όπως και η δημοκρατία της, φαίνεται ισχυρότερη, αλλά αυτήν τη στιγμή έχει δημιουργηθεί μια προφανής ανισορροπία στο πολιτικό μας σύστημα.
