Στις 31 Οκτωβρίου 1922 ξεκίνησε «η δίκη των έξι»: πέντε Έλληνες πολιτικοί και ένας στρατιωτικός παραπέμφθηκαν σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, ως οι κύριοι υπαίτιοι της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το πρωί της 15ης Νοεμβρίου 1922 καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες την ίδια μέρα στο Γουδί. Εκείνο το πρωί, ο Πρόεδρος του Έκτακτου Στρατοδικείου, διαβάζει την ετυμηγορία και, όντας τρομερά ταραγμένος, ξεχνάει να τηρήσει το πρωτόκολλο και αποχωρεί από την αίθουσα χωρίς να πει «λύεται η συνεδρίασις». Η δίκη των έξι τυπικά δεν λύθηκε ποτέ. Εξακολούθησε σιωπηλά να συντελείται σε όλο τον 20ο αιώνα. Και τα ερωτήματα του τότε παρέμειναν αναλοίωτα: ήταν μια δίκαιη ή μια άδικη δίκη; Ήταν αθώοι ή ένοχοι; Η εκτέλεση των έξι έδωσε ένα οριστικό τέλος στον Εθνικό Διχασμό ή βάθυνε την πληγή του, γέννησε τον Εμφύλιο και μόλυνε εσαεί την εθνική συνείδηση;
Ακριβώς 100 χρόνια μετά, η «Θέρος» με την παράσταση «Ελευθερία εις Θάνατον» επιχειρεί να δώσει ένα τέλος σε αυτή τη δίκη που δεν ήταν παρά «εν είδος θεατρικής παραστάσεως δια να πεισθή η κοινή γνώμη ότι οι νόμιμοι τύποι ετηρήθησαν».
Σήμερα άραγε, πόσα και τι μορφής δικαστήρια στήνονται «για να πεισθεί η κοινή γνώμη»; Πόσα πραγματικά γεγονότα μεταμφιέζονται σε φανταστικά και αντίστροφα; Πόσες ανθρώπινες καταστροφές κρύβουν οι εθνικοί θρίαμβοι; Πόσο δημοκρατικό είναι ένα πολιτικό σύστημα που είναι ικανό να κάνει τα πάντα για να σώσει τον εαυτό του- ακόμα και φόνο; Και τελικά, ο καθένας από εμάς, πώς βλέπει, αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τον κόσμο που τον περιβάλλει;
Το κοινό θα μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε δύο εκδοχές της παράστασης: την ζωντανή και την ψηφιακή. Σε μια προσπάθεια να αποτυπωθεί το κλίμα της τότε εποχής, η ψηφιακή εκδοχή της παράστασης έρχεται να πάρει τη θέση των λογοκριμένων πρακτικών που δημοσιεύονταν στις εφημερίδες.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ