Η Γερμανία διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες χώρες του ΝΑΤΟ ως προς τη Ρωσία, επιδιώκοντας ξεκάθαρα την ειρηνική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης.
Το BN έγκαιρα έχει ενημερώσει το αναγνωστικό κοινό για την επικαιροποίηση των σχεδίων της Γερμανίας, που είναι η μεγάλη χαμένη του πολέμου.
Υπάρχουν οι ενδείξεις αλλά κυρίως είναι η πολιτική στόχευση και η ρητορική του Γερμανού καγκελάριου Olaf Scholz που πιστοποιούν το εξής σημαντικό: Η Γερμανία θέλει ειρήνη με τη Ρωσία.
Η πρόσφατη «διάσκεψη ασφαλείας» του ΝΑΤΟ στο Μόναχο επισκιάστηκε όχι μόνο από την κατάληψη της Avdiivka από τα ρωσικά στρατεύματα αλλά και από ένα «σκάνδαλο» που συγκλόνισε τη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Ο Γάλλος πολεμοκάπηλος πρόεδρος Emmanuel Macron προσέβαλε δημόσια τον Scholz κατηγορώντας για δειλία απέναντι στη Ρωσία και προδοσία της Ουκρανίας.
Η μακροχρόνια προσωπική αντιπαλότητα μεταξύ Macron και Scholz δεν έχει καμία σχέση με αυτό το γεγονός, παρατηρεί ο αναλυτής και αρθρογράφος Kirill Strelnikov σε άρθρο του στο Ria Novosti.
Ο Γάλλος πρόεδρος απλώς εξέφρασε τη μακροχρόνια συσσωρευμένη αγανάκτηση των νατοϊκών χωρών για το γεγονός ότι ο Scholz – επικεφαλής της ηγέτιδας οικονομικής δύναμης της ΕΕ – ενδιαφέρεται πλέον περισσότερο για τα γερμανικά συμφέροντα παρά για να αντιμετωπίσει τη ρωσική «αρκούδα».
Δεν είναι τυχαίο που οι υπόλοιποι σύμμαχοί του στο ΝΑΤΟ τον χαρακτήρισαν ως «το κύριο πρόβλημα για την Ουκρανία», «το λάθος άτομο στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή» και «μόνιμη πηγή εκνευρισμού».
Η Δύση κατηγορεί τον Scholz για …προδοσία
Και αυτό παρά το γεγονός ότι όσον αφορά στον όγκο της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, η Γερμανία κατατάσσεται μακράν στην πρώτη θέση στην Ευρώπη και στη δεύτερη θέση στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ.
Επιπλέον, είναι ο Scholz που κατηγορεί τους συμμάχους του ότι έκαναν λιγότερα από όσα μπορούν και πρέπει.
Γιατί λοιπόν ο Γερμανός καγκελάριος δυσαρέστησε τόσο πολύ τον Macron και τους άλλους;
Φως σε αυτή την «παράξενη» υπόθεση ρίχνει δημοσίευμα του Politico με τίτλο «Η παράλογη θέση της Γερμανίας για την Ουκρανία έχει λογική».
Σύμφωνα με τους αναλυτές του δημοσιεύματος, ο Scholz παίζει το δικό του παιχνίδι στην Ουκρανία και είναι εκ διαμέτρου αντίθετο από την υπόλοιπη Δύση.
Οι τέσσερις λόγοι
Πρώτον, ο Scholz αρνείται κατηγορηματικά να στείλει πυραύλους Taurus στην Ουκρανία, οι οποίοι μπορούν να φτάσουν στη Μόσχα, επικαλούμενος το γεγονός ότι οι Ουκρανοί δεν μπορούν να κάνουν χρήση του εν λόγου όπλου, άρα θα χρειαστεί η αποστολή Γερμανών ειδικών.
Δεύτερον, ο Scholz ήταν ο πρώτος που εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στον Macron όταν εκείνος ανακοίνωσε την πιθανή αποστολή στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Σε μια συνάντηση με ψηφοφόρους στα τέλη Φεβρουαρίου στη Δρέσδη, ο καγκελάριος ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να σταλεί ούτε ένας Γερμανός στρατιώτης στην Ουκρανία, κερδίζοντας το χειροκρότημα των εκλογέων.
Τρίτον, ο Scholz αποκάλυψε ότι Βρετανοί και Γάλλοι στρατιωτικοί βρίσκονται στην Ουκρανία συνδράμοντας τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις σε χτυπήματα κατά ρωσικών στόχων. Η συγκεκριμένη αποκάλυψη αντιμετωπίστηκε από το ΝΑΤΟ ως προδοσία.
Τέταρτον, ο Scholz κατηγορήθηκε ότι φοβάται Ρωσία βλέποντας παντού κόκκινες γραμμές, οι οποίες, σύμφωνα με τον Macron, «δεν υπάρχουν πλέον».
Καγκελάριος της Ειρήνης
Και το πιο σημαντικό, κατηγορείται ότι ονειρεύεται να μείνει στην ιστορία ως «καγκελάριος της Ειρήνης», δηλαδή θέλει να τερματίσει γρήγορα τη σύγκρουση στην Ουκρανία με οποιουσδήποτε όρους.
Βέβαια εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο Scholz δεν έγινε ξαφνικά φίλος της Ρωσίας.
Απλώς στο σημερινό δυτικό κατεστημένο, είναι έστω και ελάχιστα πιο λογικός και έχει μεγαλύτερη αίσθηση αυτοσυντήρησης.
Σε αντίθεση με τους ομολόγους του βλέπει μπροστά: Έρχονται εκλογές και τα πράγματα δεν πάνε καλά στο εσωτερικό μέτωπο με φόντο μια κατάρρευση των σχέσεων με τη Ρωσία.
Οι προβλέψεις για το γερμανικό ΑΕΠ για το 2024 αναθεωρήθηκαν επί τα χείρω από +0,7% σε +0,2%.
Σε σύγκριση με το 2021, οι τιμές για θέρμανση, ηλεκτρισμό και καύσιμα έχουν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 41%.
Η χώρα συγκλονίζεται από απεργίες. Ο αριθμός των πτωχεύσεων επιχειρήσεων αυξάνεται και το βιοτικό επίπεδο των Γερμανών υποχωρεί συνεχώς.
Κερδίζει πόντους με τη συγκρατημένη πολιτική απέναντι στη Ρωσία