Λοιπόν, ώρα είναι σήμερα για τον Ολυμπιακό στο χρονοντούλαπο και τον Αστέρα στο τραπέζι του ΠΑΟΚ. Το Πρωτάθλημα δεν τελείωσε στον Πειραιά. Για τον ΠΑΟΚ απλά, εκεί άρχισε ξανά… Με το δίκιο τους ομάδα και κόσμος του δεν άφησαν στάλα νέκταρ από την κούπα της νίκης. Δική τους και με το σπαθί τους ήταν η νίκη. Την απόλαυσαν ρουφώντας κάθε στάλα του νέκταρ της κούπας της αλλά… Μη χαθεί το δάσος επειδή ο ΠΑΟΚ βρέθηκε σε ξέφωτο του. Έτσι;
Για να επιμείνουμε εμείς. Δεν έγινε σε ένα βράδυ μέσα ο ΠΑΟΚ, η ομάδα την οποία ονειρεύεται ο κόσμος της. Ναι, ήταν μια τέτοια ομάδα, για ένα βράδυ. Δε χωρά κουβέντα. Ήταν. Με ένα βράδυ όμως, δε γυρίζει ο ήλιος στην Τούμπα. Για να γυρίσει θέλει δουλειά πολλή. Θέλει πολλά, πάρα πολλά τέτοια βράδια. Το ξέρετε. Το λέμε. Το ξαναλέμε. Συμφωνείτε…
Δουλειά κυρίως, στην άμυνα θέλει ο ΠΑΟΚ. Ο Κοτάρσκι είχε άσχημες εξόδου. Ο Ίνγκασον κι ο Κουλιεράκης δεν κάλυπταν συνεχώς… συνεπώς το κένυτρο της άμυνας. Λύρατζης και Τσαούσης έχασαν αντιπάλους τους. Κούρτιτς κι Αουγκούστο δεν αποτέλεσαν συχνά πρώτη γραμμή άμυνας. Ο Ελ Καντουρί δεν στήριξε ανελλιπώς την αριστερή πλευρά των μετόπισθεν. Ο Ολιβέιρα άφησε τον Παπασταθόπουλο, να πάρει κεφαλιές στην περιοχή του ΠΑΟΚ, από στημένες μπάλες. Με λίγα λόγια; Θεωρούμε πως μόνο Νάρεϊ και Ντάντας προσέγγισαν πολύ τις αμυντικές του υποχρεώσεις. Όλοι οι άλλοι; Όχι τόσο!
Με το ζύγι όλων βέβαια, να γέρνει εντυπωσιακά προς την πλευρά των καλών στιγμών τους. Κι εξ αυτών των καλών στιγμών τους ο «δικέφαλος» πέταξε νικηφόρα στον Πειραιά.
Εμείς εξ αρχής διαφωνούσαμε, με όσους απέδιδαν ευθύνες για τις αποτυχίες του ΠΑΟΚ στην επίθεση του. Εξ ίσου ευθύνες αν όχι περισσότερες έχει η άμυνα του. Θυμηθείτε πως έχασε τέσσερεις βαθμούς μέσα από το… τσεπάκι του: Δυο με τον ΟΦΗ στην τελευταία φάση του αγώνα. Με την άμυνα του – από τερματοφύλακα, ακραίους, κεντρικούς μπάκα μέχρι χαφ – να πελαγοδρομεί. Και δυο με τον Λεβαδειακό στην προτελευταία φάση του αγώνα. Σε αυτή τη φάση έβαλε το …χεράκι της κι γκαντεμιά του ΠΑΟΚ. Ο σκόρερ για το 1 -1 πέρας την μπάλα από το μάτι της βελόνας.
Οφείλουμε φυσικά, να αποδεχθούμε τον παράγοντα της απειρίας στην άμυνα του ΠΑΟΚ. Με εξαίρεση τον Ίνγκασον και με δεδομένο πως οι εμπειρίες δεν κατέστησαν χρησιμότερους Κάργα (αυτός είναι μία αρνητική έκπληξη επί του παρόντος…) και Νάσμπεργκ, οι λοιποί της άμυνας είναι άπειροι. Και κατά πως έλεγε ο τεράστιος Φραντς Μπενεκμπάουερ: «Η εμπειρία προΐσταται του ταλέντου για τον αμυντικό»!
Κοτάρσκι, Λύρατζης, Τσαούσης και Κουλιεράκης πάντως, είναι τεράστια ταλέντα. Τα μεγαλύτερα εν Ελλάδι στις θέσεις τους! Είναι πάντως, ήδη χρεωμένα με σοβαρά λάθη. Και τι λάθη; Τέτοια που κόστισαν στον ΠΑΟΚ. Για να τα λέμε τα πάντα, όλα.
Εάν δεν πάθεις πάντως, δε θα μάθεις. Και για να μάθεις το …ποτάμι, πρέπει να είσαι μέσα στο ποτάμι! Η μεγαλειώδης νίκη της … μεγάλης Δευτέρας είναι ένα μάθημα για το ΠΑΟΚ, στο σχολείο του «Γ. Καραϊσκάκης»! Εκεί όπου ο ΠΑΟΚ τελευταία, είθισται να είναι… Ο πιο καλός ο μαθητής.
ΥΓ 1: Ορθά, ορθότατα έπραξε η ΠΑΕ με το βίντεο της απόπειρας σφαγής του ΠΑΟΚ σε ΦΙΦΑ, ΟΥΕΦΑ, Λετονία και Πορτογαλία.
ΥΓ 2: Ποδόσφαιρο και μπάσκετ του ΠΑΟΚ όρθωσαν το ανάστημα τους στους τελευταίους αγώνες. Εκεί που πήγαν, να σκύψουν… Νάτα πετάχθηκαν. Κι άντριεψαν και θέριεψαν. Να μη μείνουν σε αυτούς τους αγώνες…
ΥΓ 3: Το μεγαλύτερο όφελος ποδοσφαίρου και μπάσκετ του ΠΑΟΚ πού – επιτέλους – όρθωσαν το ανάστημα τους είναι η φωτιά την οποία άναψαν τις ψυχές του κόσμους τους. Τη φωτιά αυτή και τα μάτια τους, πλέον!