O κορυφαίος Έλληνας αθλητής των εμποδίων, Περικλής Ιακωβάκης, του οποίου το όνομα είναι συνυφασμένο με τα 400μ εμπόδια και τον στίβο γενικότερα, ετοιμάζεται να συμμετάσχει για ακόμη μία φορά σε ένα πολυαθλητικό event που προωθεί τα αθλητικά ήθη και δίνει την ευκαιρία σε όλους να έρθουν σε επαφή με κορυφαίους πρωταθλητές. Όπως έχει εξηγήσει ο ίδιος ξανά και ξανά, η ενασχόληση με τον αθλητισμό είναι μικρόβιο που δε φεύγει ποτέ. Έτσι, συνεχίζει να στηρίζει δράσεις αθλητισμού που δίνουν ευκαιρίες σε μικρούς και μεγάλους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Αυτή τη φορά, είναι το Navarino Challenge αυτή η αθλητική δράση. Ο Ιακωβάκης είναι Πρεσβευτής στις δράσεις του Beachathlon, που συνδυάζουν τον στίβο με παιχνίδια στην άμμο και αρκετά μικρά παιδιά που, με ενέργεια και διάθεση, θέλουν να μάθουν όσα περισσότερα μπορούν από τον Έλληνα Ολυμπιονίκη. Με αφορμή, λοιπόν, αυτό το event ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στα 400μ με εμπόδια μίλησε στο Gazzetta.
Κοντεύει να γίνει μία δεκαετία από τότε που κρέμασες τα spikes σου και ολοκλήρωσες μία λαμπρή πορεία στον κλασικό αθλητισμό. Ο Ιακωβάκης σήμερα νιώθει ευγνώμων για όσα κατάφερε ο νεαρός Περικλής; Οι αναμνήσεις σου (και η τροπαιοθήκη σου) σε γεμίζουν ή έχει μείνει κάποιο απωθημένο;
«Όντως έχει περάσει αρκετός καιρός από το 2015, 7 ολόκληρα χρόνια! Φυσικά και είμαι απόλυτα γεμάτος με τις αποτυχίες και τις επιτυχίες μου. Αυτός είναι ο αθλητισμός σε αυτό το επίπεδο, έχει μεγάλο ανταγωνισμό και κανείς δεν μπορεί να κερδίζει συνέχεια. Το μόνο που μου έχει μείνει σαν ένα «σημάδι» είναι οι 3 χρονιές των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, 2008, 2012 που ήμουν τραυματίας. Αλλά και οι τραυματισμοί μέσα στο παιχνίδι είναι».
Τα ρεκόρ σου μένουν ανέγγιχτα και το όνομά σου βρίσκεται ανάμεσα στων κορυφαίων Ελλήνων αθλητών. Πώς νιώθεις εσύ γι’ αυτό; Το… περηφανεύεσαι πως είσαι αυτός ο γρήγορος, τεχνίτης των εμποδίων;
«Το ρεκόρ μου κρατάει από το 2006 και πριν από εμένα του Θανάση Καλογιάννη από το 1988, που το έσπασα το 2002. Κάποια στιγμή θα βρεθεί ένας ταλαντούχος πιτσιρικάς και θα το πάρει. Δυστυχώς, όμως, δεν το βλέπω σύντομα γιατί τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μικρή κάμψη στα σπριντ. Tο μόνο σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή στο μέλλον θα γίνει. Είναι ωραίο που με θυμούνται ως όνομα οι παλαιότεροι κυρίως, αφού έχω σταματήσει αρκετό καιρό, και αυτό ναι, είναι μια επιβράβευση για όλους τους πρώην αθλητές και όχι μόνο για εμένα».
Άφησες τον πρωταθλητισμό, όμως η αγάπη για τον αθλητισμό παραμένει;
«Αλήθεια, φεύγει ποτέ αυτό το μικρόβιο; Φυσικά και συνεχίζω να γυμνάζομαι. Αγαπώ τον αθλητισμό γενικότερα και όχι μόνο τον Κλασικό Αθλητισμό αλλά όλα τα αθλήματα. Οπότε, όχι δεν φεύγει αυτό το μικρόβιο, θα δω τι άλλο θα μπορέσω να κάνω φέτος στο Navarino Challenge εκτός από το Beachathlon και τα 5χλμ. Η φυσική δραστηριότητα είναι τρόπος ζωής και από τότε που σταμάτησα να αγωνίζομαι κάνω διάφορα σπορ εκτός από τρέξιμο όπως τένις, σκι, trail running, ποδόσφαιρο 5Χ5 κάθε εβδομάδα κλπ».
Πώς θα σου φαινόταν αν τα δύο σου παιδιά ασχολούνταν με τον πρωταθλητισμό; Τους έχεις ωθήσει εσύ προς αυτή την κατεύθυνση;
«Τους έχω ωθήσει φυσικά στην ενασχόληση με τον αθλητισμό και μάλιστα προσπάθησα να γνωρίσουν αρκετά διαφορετικά σπορ, ατομικά και ομαδικά. Από όλα τα σπορ είναι σίγουρο πως θα πάρουν κάτι θετικό για το μέλλον. Αν θα κάνουν πρωταθλητισμό είναι μια άλλη κουβέντα και αυτή θα είναι μια απόφαση που θα την πάρουν μόνοι τους, εμείς θα τους στηρίξουμε πάντως από την πλευρά μας».
Πολλοί επιτυχημένοι αθλητές που έχουν γίνει γονείς δηλώνουν πως δεν θα ήθελαν τα παιδιά τους να περάσουν όσα εκείνοι, καθώς η Ελλάδα υπολείπεται άλλων χωρών στο κομμάτι του αθλητισμού. Ποια είναι η δική σου γνώμη γι’ αυτό;
«Αν θελήσουν να κάνουν πρωταθλητισμό, θα είναι μια απόφαση που θα την πάρουν μόνοι τους και εγώ θα τους στηρίξω όπως μπορώ. Δεν συμφωνώ πάντως πως είναι όλα “μαύρα”, υπάρχουν χώρες που το σύστημα και οι υποδομές είναι καλύτερες από εμάς αλλά υπάρχουν και τα χειρότερα. Να προσπαθούμε γενικότερα για το καλύτερο πάντα από πλευράς υποδομών και “συστήματος” αλλά δεν θέλω να τα βλέπω όλα “μαύρα”. Ο ταλαντούχος αθλητής που θέλει να πάει μπροστά θα τον βρει τον δρόμο του».
Είσαι ενεργό μέλος της ομοσπονδίας στίβου και έχεις αφεθεί στη διάθεσή τους για οτιδήποτε, για να βοηθήσεις. Ποιος είναι ο στόχος σου μέσα από αυτό; Τι θα άλλαζες, αν μπορούσες, στον ελληνικό στίβο;
«Για την ακρίβεια μόλις τελείωσα τις 2 συνεχόμενες θητείες μου, από το 2014, ως πρόεδρος της Επιτροπής Αθλητών της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Στίβου, κάνοντας πολλή και καλή δουλειά. Μου ζητήθηκε άλλωστε να συνεχίσω να είμαι μέλος σε διάφορα Working Groups και επιτροπές για θέματα που έχουν να κάνουν με τον Κλασικό Αθλητισμό στην Ευρώπη. Στην ελληνική ομοσπονδία το ξέρουν πως αν θελήσουν οτιδήποτε που θα μπορώ να βοηθήσω, φυσικά και θα είμαι διαθέσιμος εφ’ όσον μπορώ. Τον χώρο τον αγαπάω, πέρασα σχεδόν 20 χρόνια σαν μέλος όλων των Εθνικών Ομάδων του Στίβου. Στο μέλλον ίσως ασχοληθώ και ακόμα πιο ενεργά σε διοικητικό/παραγοντικό επίπεδο αλλά αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσω ανάλογα με τις συνθήκες».
Και πάντα βρίσκεσαι δίπλα στα παιδιά και τους νέους αθλητές, σωστά; Πώς το προσπαθείς αυτό;
«Είπαμε, το μικρόβιο είναι μικρόβιο! Δεν υπάρχει μυστικό, απλώς κρατάω επαφή με τον χώρο».
Στο Navarino Challenge θα βρεθείς ξανά κοντά σε παιδιά, που αγαπούν τον αθλητισμό. Είναι αυτή μία ευκαιρία για να μυήσεις νέους αθλητές στον στίβο; Να φέρεις κόσμο στο αγαπημένο σου άθλημα;
«Στο Navarino Challenge το Σάββατο, 22 Οκτωβρίου, το μεσημέρι, διοργανώνουμε έναν μίνι αθλητικό αγώνα/event στην παραλία της Costa Navarino για παιδιά ηλικίας 8 έως 14 ετών. Τα παιδιά θα κάνουν διάφορα αγωνίσματα του στίβου όπως ταχύτητα, εμπόδια, άλματα, ρίψεις, αντοχή και σκυταλοδρομία στην παραλία, σε μια διαφορετική μορφή που θα συνδυάζει το ομαδικό με το ατομικό στοιχείο. Το ωραιότερο είναι ο καθιερωμένος αγώνας σκυταλοδρομίας με αντιπάλους τους γονείς έναντι των παιδιών στο κλείσιμο!».
Τι είναι αυτό που κάνει το Navarino Challenge να ξεχωρίζει εδώ και 10 χρόνια;
«Είναι ένας μοναδικός συνδυασμός πραγμάτων αθλητικού τουρισμού όπως η τοποθεσία, οι δραστηριότητες, η θετική διάθεση, το λίγο διαφορετικό κάθε φορά πρόγραμμα, οι γνωστοί αθλητές που έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν όλοι από κοντά. Γενικά είναι μια διοργάνωση που προάγει τον αθλητισμό με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Όσοι έχουν έρθει μιλούν με τα καλύτερα λόγια για το event και τους βλέπουμε ξανά και ξανά. Άρα μάλλον κάτι καλό γίνεται εκεί!»
Δράσεις τέτοιου τύπου, που φέρνουν πρωταθλητές και μεγάλα ονόματα του αθλητισμού με κοινό και επίδοξους αθλητές, είναι κάτι που έχει ανάγκη η χώρα μας πιστεύεις; Είναι το Navarino Challenge μία καλή ευκαιρία για την ανάπτυξη της αθλητικής παιδείας;
«Φυσικά και είναι μοναδική ευκαιρία για τους μικρούς, αλλά και μεγάλους, φίλους μας να έρθουν σε επαφή με αρκετούς γνωστούς αθλητές από διάφορα σπορ. Εδώ θέλω να προσθέσω πως όταν τα παιδιά, ειδικά, έρθουν σε επαφή με κάποιους από τους καλύτερους αθλητές που υπήρξαν στη χώρα μας στο άθλημα τους, τότε απομυθοποιούν συνήθως το πρόσωπο αυτό και τους φαίνεται οικείο και περισσότερο ανθρώπινο. Αφού δουν την ανθρώπινη αυτή πλευρά του και ανταλλάξουν και 2-3 κουβέντες, τότε αρχίζουν και βλέπουν με άλλο μάτι τόσο τον αθλητή όσο και το άθλημα του γενικότερα. Κάποια άλλα παιδιά έρχονται σε επαφή πρώτη φορά με διαφορετικά σπορ και, ξέρετε, μερικές φορές καταλαβαίνεις αν έχεις βρει το άθλημα σου από το πρώτο λεπτό! Φυσικά, λοιπόν, και έχουμε ανάγκη τέτοιες διοργανώσεις».